Pobos turcos

Os pobos turcos^[1] do norte e o centro de Eurasia son pobos que falan linguas da familia turca, e que comparten varios trazos históricos e culturais en diferentes graos. As linguas turcas son unha subdivisión da familia das linguas altaicas e unha das máis amplamente estendidas no mundo, xa que se falan nunha vasta rexión que vai desde Europa até Siberia, incluíndo as sociedades existentes como: turcos, azarís, chuvaxos, casacos, tártaros, kirguiz, turcománs, uigures, uzbekos, baskires, kashgai, gagauz, iakutos, Karaites, crimchacos, caracalpacos, karachais, bálcaros, nogais; así como civilizacións do pasado tales como os köktürks, cumanos, kipchaks, ávaros, protobúlgaros, turgesh, kházaros, seliúcidas, otománs, mamelucos, timures e probabelmente os hunos e os xiongnu.

1. ↑ Definición de turco, -ca no Dicionario de Galego de Ir Indo e a Xunta de Galicia.