Proterozoico

Este artigo precisa de máis fontes ou referencias que aparezan nunha publicación acreditada que poidan verificar o seu contido, como libros ou outras publicacións especializadas no tema. Por favor, axude mellorando este artigo. (Desde maio de 2017.)

Na escala de tempo xeolóxico, o Proterozoico (do grego πρότερος, próteros, 'o que vai diante', 'o máis vello', e ζῶον zôon, 'animal', 'ser vivo'; é dicir: 'o da primeira vida') é o terceiro e último dos eóns en que se dividen os tempos precámbricos. Comprende desde hai uns 2 500 millóns de anos até hai uns 542 millóns de anos, durando, polo tanto, 1 958 ± 1,0 millóns de anos.^[2][3] e 542± 1,0 millóns de anos, aproximadamente.

O eón Proterozoico sucede ao eón Arcaico e precede o eón Fanerozoico. Divídese en tres eras: Paleoproterozoico (2.500 - 1.600 millóns de ahos), Mesoproterozoico (1.600 - 1.000 millóns de anos) e Neoproterozoico (1.000 - 542,0 ±1,0 millóns de anos).

Os acontecementos mellor identrificados desta época son:

• A transición a unha atmosfera osixenada, que se produciu probablemente durante o Mesoproterozoico, a Grande Oxidación.
• Varias glaciacións, das que a máis severa produciuse durante o Neoproterozoico.
• O período ediacárico, onde a evolución de organismos pluricelulares de corpos brandos acelerouse.
• No curos deste eón, os núcleos continentais, tamén chamados escudos continentais, que apareceran durante o Arcaico, experimentan un forte crecemento. Á fin do Proterozoico, o volume da masa continental estabilízase.

1. ↑ As cores corresponden aos códigos RGB aprobados pola Comisión Internacional sobre Estratigrafía. Dispoñíbel no sitio de da International Commision on Stratigraphy, en "Standard Color Codes for the Geological Time Scale".
2. ↑ Global Boundary Stratotype Section and Point (GSSP) of the International Commission of Stratigraphy, Status on 2009.
3. ↑ "International Stratigraphic Chart, 2008" (PDF). Arquivado dende o orixinal (PDF) o 24 de abril de 2009. Consultado o 24 de abril de 2009.