Vokal belakang

/ˈvɔ.kal/

	Depan	Madya	Belakang
Tertutup	i y	ɨ ʉ	ɯ u
Hmpr. tutup	ɪ ʏ	ɪ̈ ʊ̈	ɯ̽ ʊ
1/2 tutup	e ø	ɘ ɵ	ɤ o
Tengah	e̞ ø̞	ə ɵ̞	ɤ̞ o̞
1/2 buka	ɛ œ	ɜ ɞ	ʌ ɔ
Hmpr. Buka	æ	ɐ ɞ̞
Terbuka	a ɶ	ä ɒ̈	ɑ ɒ

Artikel ini mengandung transkripsi fonetik dalam Alfabet Fonetik Internasional (IPA). Untuk bantuan dalam membaca simbol IPA, lihat Bantuan:IPA. Untuk penjelasan perbedaan [ ], / / dan ⟨ ⟩, Lihat IPA § Tanda kurung dan delimitasi transkripsi.

Vokal belakang ialah jenis vokal yang diucapkan dengan letak lidah lebih belakang daripada letak tetapnya. Namun, letaknya itu tak menggangu keluar masuknya udara sehingga tak menciptakan bunyi konsonan. Vokal belakang juga disebut vokal gelap karena ia terdengar lebih berat dan "gelap" daripada vokal depan.^[1]

Pada dasarnya, vokal hampir belakang ialah jenis vokal belakang; tiada bahasa yang diketahui membedakan vokal belakang dan hampir belakang berdasarkan pada letak lidah saja.

Kategori "vokal belakang" terdiri atas vokal bernaik dan vokal bertarik.

^ Tsur, Reuven (February 1992). The Poetic Mode of Speech Perception. Duke University Press. hlm. 20. ISBN 978-0-8223-1170-6.

[1] Tsur, Reuven (February 1992). The Poetic Mode of Speech Perception. Duke University Press. hlm. 20. ISBN 978-0-8223-1170-6.

[1]