Aevum praehistoricum

Unam legis e paginis de

aevis archaeologicis

disserentibus

Aetas ferrea

Chalcolithicum

Oriens Medius: Cultura al Ubaid, Periodus Orchoensis
Anatolia: Körtik Tepe, Çatal Höyük
Europa: Cultura Starcevo, Cultura ceramicae cardialis, Cultura ceramicae fasciatae, Cultura poculorum imbutiformium, Cultura poculorum campaniformium, Cultura Almeriensis, Cultura Los Millares

Neolithicum

Tahunium, Yarmukium

Aceramicum

Tardenoisium, Kebarium, Natufium, Khiamium

Epipalaeo-, Mesolithicum

Azilium, Maglemosium, Swiderium

Palaeolithicum superius

Aurignacium, Gravettium, Solutrium, Magdalenium, Hamburgium, Ahrensburgium

Palaeolithicum medium

Mousterium, Szeletium

Palaeolithicum inferius

Oldowayum, Abbevillium, Acheulium, Clactonium

Palaeolithicum

Aetas lapidea

Vide etiam
* Aeva historica
* Aeva geologica

Tabula geographica primarum migrationum humanarum secundum mitochondrialem populationum geneticam. Numeri sunt millennia ante praesens (subtilitate disputata).

Aevum praehistoricum (a Latino prae + Graeco ιστορία 'res gestae'), etiam historia ante litteras scriptas appellata,^[2] est spatium temporis inter usum primorum instrumentorum lapideorum ab homininis (abhinc annorum 3.3 milliones fere) et systemata scribendi primum excogitata, vel ut dicitur ante historiam relatam artisque scribendi inventam, cum historia propria coepisse habeatur.^[3] Usus symbolorum, notarum, et imaginum paene ab ineunte inter homines erat, sed prima systemata scribendi nota abhinc annorum 5300 fere apparuerunt, quae autem aliquot milia annorum late nondum asciscebantur. Usus systemum scribendi in nonnullis culturis solum saeculo undevicensimo adhiberi coeperunt, et in paucis, ne usque ad praesens quidem fit. Finis ergo praehistoriae pervariis temporibus in variis locis fiebat, qua pro causa hoc vocabulum minus in societatibus humanis describendis ubi praehistoria nuper finivit adhibetur.

Sumer in Mesopotamia, cultus humanus Vallis Indi, et Aegyptus antiqua erant primae civilizationes quae suas scripturas evolverunt et quae res gestas in tabulas referebant; quod iam Aetate Aenea ineunte fiebat.

Notio praehistoriae per Aevum Illuminationis oriri coepit in operibus antiquarianorum qui vocabulum primitivas adhibere solebant ad societates quae ante relata scripta fuerant.^[4] Primus autem prehistory, vocabuli Anglici, usus in Foreign Quarterly Review anno 1836 factus est.^[5]

↑ Heritage Malta.
↑ "Prehistory as a Kind of History". 1973 .
↑ Colin Renfrew, Prehistory: The Making of the Human Mind (Novi Eboraci: Modern Library, 2008).
↑ Matthew Daniel Eddy, "The Line of Reason: Hugh Blair, Spatiality and the Progressive Structure of Language," Notes and Records of the Royal Society (2011) 65: 9–24.
↑ Matthew Daniel Eddy, "The Prehistoric Mind as a Historical Artefact," Notes and Records of the Royal Society (2011), 65: 1–8.

[1] Heritage Malta.

[2] "Prehistory as a Kind of History". 1973 .

[3] Colin Renfrew, Prehistory: The Making of the Human Mind (Novi Eboraci: Modern Library, 2008).

[4] Matthew Daniel Eddy, "The Line of Reason: Hugh Blair, Spatiality and the Progressive Structure of Language," Notes and Records of the Royal Society (2011) 65: 9–24.

[5] Matthew Daniel Eddy, "The Prehistoric Mind as a Historical Artefact," Notes and Records of the Royal Society (2011), 65: 1–8.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]