Communismus

Unam legis e paginis de

civilitate

disserentibus

Formae administrationis

Tituli ductorum

Dux civitatis
- Praeses
- Imperator
- Sultanus
- Rex
- Tzar
Dux rectionis
- Primus minister
- Praeses consilii ministrorum
Caesar (titulus)
Dictator
Amiralis
Princeps
Senator
Sachus
Tyrannis
Bassa
Beigus
Calipha
Chanus
Comes
Consul
Grafio
Knezus
Lictor
Nomarcha
Pharao
Sachus
Thainus
Tribunus plebis
Vaivoda
Vezirus

Ideologiae

Trias politica

Factiones

Index
- per civitates digestae
- per ideologias digestae

Comitia

Suffragium
- Suffragium universale

Vide etiam
Civitas sui iuris · Rectio · Maiestas · Titulus

Civitates orbis terrarum nunc (rubrae) vel olim (aurantiacae) publicam structuram civitatis socialisticae sub administrationibus communisticis (Marxist-Leninisticis) habentes, saepe *civitates communisticae* in Occidente appellatae. Exactum nomen *communisticum* in controversiam vocatum est, quia multi eruditi dicunt civitates sicut Res Publica Popularis Sinarum se in capitalismum civitatis movisse et sub definitione Marxiana civitatis communisticae definitione non iam describi posse.

In nota postalica USSR, civitas communistica Sputnik 1, primum satellitem artificiosum, immittit.

Communismus^[1]^[2]^[3] vel coenonismus (de Graeco κοινός, communis)^[3]^[4] est motus revolutionarius et socialisticus ad creandum ordinem socialem sine classibus, sine usurpatione, sine domino pecunia, gubernatio mundialis sine civitate, et in possessione communi facultatibus productionis, cum ideologia sociali, civili, oeconomica quae hunc ordinem socialem instituere intendit conditum. Hic motus, in eius interpretationibus Marxist-Leninisticis a Factione Communistica Unionis Sovieticae, historiam saeculi vicensimi vehementer impulit, cum aemulatio fortissima inter "mundum socialisticum" (civitates socialisticae a factionibus communisticis temperatis) et "mundum Occidentalem" (civitates cum oeconomiis capitalisticis) factus esset.

Theoria tribus partibus constat: prima est oeconomia politica; secunda, materialismus dialecticus; tertia, socialismus scientificus.

Oeconomia politica marxistica est oeconomia marxistica, quam Marx perscripsit in opere suo maximo, Critca oeconomiae politicae.

Materialismus dialecticus est philosophia marxismi. Haec directio philosophica materiam substractum totius realitatis obiectivae (physicae) et subiectivae (cogitationis) esse dicit. Dialectica utitur ut mundum explanaret.

Socialismus scientificus est nomen quo socialismus marxisticus distinguitur ab aliis generibus socialismi, quae genera socialismi utopici saepe appellantur. Praemissae theoreticae socialismi scientifici eum analysem scientificam societatis esse et ex legibus materialismi historici leges evolutionis eius (perspectiva deterministica) extrahere dicunt. In Italia, Antonius Gramsci, fuit non solum creator factionis communisticae, sed etiam ideologia italianae de socialismo scientifico, ut esseret lineae guberni et philosophicae factionis.

Secundum Marx in primis in apparatu rerum fabricandarum vel producendarum Proprietas privata abolenda est, et eius apparatus communis proprietas instituenda ut communi omnium consilio res fabricarentur.

Marx sententiam communisimi ita reddidit: "Quisque secundum facultatem, cuique secundum indigentiam."^[5]

↑ Axters, S. (1937). Scholastiek lexicon Latijn-Nederlandsch. Antwerpen: Geloofsverdediging.
↑ PONS Standardwörterbuch Latein, 1992, iterum impressa, 2006.
↑ ^3.0 ^3.1 Cfr. “.comm communism” apud Morgan, Davidem (2013). Lexicon Anglum et Latinum. Paulopolis: Darcy Carvalho. p. 222 [PDF]. Cfr. ibidem p. 90.
↑ Alexii Scatebrani Initia eloquentiae Latinae (Солопов А.И. Начала латинской стилистики. М., 2008), p. 624.
↑ Sic Latine redditum a Theodoro Meyer, Ius naturae speciale, pars 2. Friburgi Brisgoviae: Herder; Vindobonae Argentorati, Monachii, S. Ludovi Americae, 1900.

[Axters1937-1] Axters, S. (1937). Scholastiek lexicon Latijn-Nederlandsch. Antwerpen: Geloofsverdediging.

[2] PONS Standardwörterbuch Latein, 1992, iterum impressa, 2006.

[morgan-communism-3] 3.0 ^3.1 Cfr. “.comm communism” apud Morgan, Davidem (2013). Lexicon Anglum et Latinum. Paulopolis: Darcy Carvalho. p. 222 [PDF]. Cfr. ibidem p. 90.

[4] Alexii Scatebrani Initia eloquentiae Latinae (Солопов А.И. Начала латинской стилистики. М., 2008), p. 624.

[5] Sic Latine redditum a Theodoro Meyer, Ius naturae speciale, pars 2. Friburgi Brisgoviae: Herder; Vindobonae Argentorati, Monachii, S. Ludovi Americae, 1900.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]