Graecia antiqua (Graece Ἑλλάς, Ἑλλάδος), qua cultura Europaea maxime imbuta est, fuit civilizatio tempore historico a saeculis obscuris Graecis saeculorum a duodecimo ad nonum usque ad finem antiquitatis classicae (circa annum 600). Sub hoc tempore erant initium Medii Aevi Primi et aevi Byzantini.[1] Saeculo octavo a.C.n., tria fere saecula post Graeciam Mycenaeanam collapsam, urbanae polites Graecae coalescere coeperunt, aevum archaicum et Graecam Pelvis Mediterraneae colonizationem instituentes. Tempus Graeciae Classicae insecutum est, aevum quod bellis Graeco-Persicis saeculorum quinti et quarti a.C.n. fiebat. Propter victorias Alexandri Magni Macedoniae, civilizatio Hellenistica ab Asia Media ad occidentalia Maris Mediterranei litora vigebat. Tempus Hellenisticum finivit post victorias Romanas, cum Res Publica Romana mundum Mediterranei orientalis in suam dicionem redigeret, Macedoniam provinciam Romanam in Graecia Romana primum constituens, antequam Imperium Romanum Achaeam provinciam constituit.
Classica cultura Graeca, praecipue philosophia, Romam antiquam magnopere movit, quae eam in bonam partem accipiens ad multas Pelvis Mediterraneae Europaeque Occidentalis regiones vicissim tulit. Qua pro causa, Graecia classica cultura seminalis latissime habetur, quae fundamenta quidem hodiernae culturae Occidentalis iecit et ergo incunabulum civilizationis Occidentalis erat.[2][3][4][5][6][7][8][9][10][11][12][13][14][15][16][17]
© MMXXIII Rich X Search. We shall prevail. All rights reserved. Rich X Search