Historia Sinica

Historia Sinica aevo Neolithico coepit, cum multae gentes prope flumina Luteum et Longum habitaverunt. Inscriptiones historiae Sinicae ex anno 1200 a.C.n. inveniuntur, cum regnavit domus Shang. Scripturae Historiani Magni (ca. 100 a.C.n.), Annales Bambusiae, et alterae scripturae antiquae domum Xia (c. 2100–-1700 a.C.n.) commemorant, quae ante domum Shang regnaverat, sed quae non durabilem modum scribendi habebat.

Post domum Shang erat domus Zhou (1045–-256 a.C.n.), quae saeculo 8 a.C.n. pressionibus internalibus externalibusque fracta est in civitates minores, primum aevo Veris et Autumni et maxime aevo Civitatum Bellantium. Abhinc multas civitates saepe pugnabant, saepe tamen dynastiae partes Sericae vel etiam totam Sericam in potestate sua tenebant.

Anno 221 a.C.n. Qin Shi Huang multos civitates certantes univit in domum Qin et se imperatoremem nominavit. Primus imperator Qinshihuang (秦始皇) anno 221 a.C.n. nomen suum civitati Sinensi dedit et murum longum construxit. Imperatores gubernationem instituerunt. Imperatores et actiones et litteras virorum doctorum gubernabant.

Seditio, quam instigavit hetaeria appelleta Pugiles, insurrexit versus alienos et christianos circa annum 1900. Suppressa est a copiis subitaribus internationalibus.