Iarlus

Iarlus^[1] (Nordice antique jarl) est titulus mediaevalis nobilitatis Scandinavicae. Primo iarli duces gentium fuerunt nulli oboedientes; cum reges (Nordice konung) summum imperium ceperunt, iarli interdum regum consiliarii facti sunt vel procuratores, qui a nomine regis regioni cuidam imperabant. Exempli gratia, Norvegiae tres iarli sub regis imperio fuerunt: iarlus Norvegiae ipsius, iarlus Orcadum insularum et iarlus Islandiae. Interdum et nobilitas omnis iarli appellabantur. In Suecia Birgerus iarlus ultimus erat, anno 1266 mortuus; in Norvegia etiam post saeculum XIII nulli iarli inveniuntur.

↑ Antiquitates Celto-Scandicae, Hauniae 1815, p. 159; Acta Societatis regiae scientiarum Upsaliensis, vol. IV, Upsaliae 1742, p. 494; cf. Kaempa-Dater, passim.

[1] Antiquitates Celto-Scandicae, Hauniae 1815, p. 159; Acta Societatis regiae scientiarum Upsaliensis, vol. IV, Upsaliae 1742, p. 494; cf. Kaempa-Dater, passim.

[1]