Irania

Wikidata Irania
Res apud Vicidata repertae:
Irania: insigne
Irania: insigne
Irania: vexillum
Irania: vexillum
Terra continens: Asia
Territoria finitima: Afgania, Pakistania, Turcia, Iraca, Atropatene, Armenia, Turcomannia, res publica autonoma Naxuana, Arabia Saudita, Cuvaitum, Baharina, Omania, Quataria, Emiratus Arabici Coniuncti
Locus: 32°0′0″N 53°0′0″E
Caput: Teheranum

Gestio

Res Publica Islamica, non foederalis
Princeps: Ali Khamenei
Praefectus: Masoud Pezeshkian
Consilium: Islamic Consultative Assembly
Situs interretialis

Populus

Numerus: 86 758 304
Sermo publicus: lingua Persica
Zona horaria: UTC+03:30, Iran Standard Time Zone, Asia/Tehran
Moneta: Iranian rial

Commemoratio

Paean: National Anthem of the Islamic Republic of Iran
Praeceptum: Takbir

Sigla

ISO IR, IRN, 364; IOC IRI
Dominium interretiale: .ir, ایران.
Praefixum telephonicum: +98
Siglum autoraedarum: IR

Tabula aut despectus

Irania: situs
Irania: situs
Tabula geographica Iraniae.

Irania[1][2] (Persice ايران, API: [iːˈɾɑn]), etiam usitatissime ante annum 1935 Persia,[3][4][5][6] rite Respublica Islamica Iraniae (Persice جمهوری اسلامی ایران Jomhuri ye Eslāmi ye Irān) appellata, est civitas sui iuris in Asia Occidentali sita. Finitur ab Iraquia Turciaque ad occidentem versus, Atropatene Armeniaque ad occidente et septentrionem versus, a mari Caspio Turcmeniaque ad septentrionem versus, ab Afgania Pakistaniaque ad orientem versus, et Sinu Omaniensi Sinuque Persico ad meridiem versus. Sua area superficialis est 1 648 195 chiliometra quadrata, ut quarta a maxima civitate omnino in Asia sit et secunda a maxima civitate in Asia Occidentali, post Arabiam Saudianam. Numerus civium est 85 milliones, ut septima decima a frequentissima orbis terrarum civitate sit.[7] Caput et maxima urbs est Teheranum (nomine Latino antiquo Rhagae appellatum), urbibus Mashhad, Isfahano, Karaj, Sirasio, et Tauri sequentibus.

Terrae hodie Iranicae sunt locus unius ex veterrimis orbis terrarum civilizationibus,[8][9] ex regnis Elamiticis millennio quarto a.C.n. exortis, quae in unum saeculo septimo a.C.n. redacta sunt a Medibus, antiquis gentibus Iranicis,[10] et maximas terras suas saeculo sexto a.C.n. superaverunt, cum Cyrus Magnus Imperium Achaemenidarum conderet, quod vicissim unum e maximis imperiis notis factum est, unde prima mundi superpotentia politica reapse describitur.[11] Imperium Achmaenidarum Alexandro Magno saeculo quarto a.C.n. cecidit, et deinde in aliquot civitates Hellenisticas divisum est. Homines seditiosi Regnum Parthorum saeculo tertio a.C.n. constituerunt, cui Imperium Sassanidarum saeculo tertio p.C.n. successit, quattuor saeculis sequentibus magna mundi potestas.[12][13]

  1. Karl Hoeck, Veteris Mediae et Persiae monumenta (1818), p. 125.
  2. "Concordia de programmate nucleari iraniae," Nuntii Latini, 29 Novembris 2013.
  3. Ehsan Yarshater, "Communication," Iranian Studies, Ianuario 1989, 22 (1): 62–65. Decretum Decembri 1934 promulgatum rogavit ut civitates alienae nomen "Iraniam" potius "Persiam" usurparentur; anno autem 1959, ambo nomina permitti coeperunt.
  4. "Persia". www.historyfiles.co.uk. 
  5. D. N. Mackenzie (15 Decembris 1998). "Ērān, Ērānšahr". Encyclopaedia Iranica. iranicaonline.org .
  6. A. Fishman, Joshua (2010). Handbook of Language and Ethnic Identity: Disciplinary and Regional Perspectives (Volume 1). Oxford University Press. p. 266. ISBN 978-0-19-537492-6 .
  7. Iran Population (2021) - Worldometer. . www.worldometers.info 
  8. Whatley, Christopher (2001). Bought and Sold for English Gold: The Union of 1707. Tuckwell Press 
  9. Lowell Barrington (2012). Comparative Politics: Structures and Choices, ed. secunda: Structures and Choices. Cengage Learning. p. 121. ISBN 978-1-111-34193-0 .
  10. Encyclopædia Britannica. Encyclopædia Britannica Encyclopedia Article: Media ancient region, Iran .
  11. David Sacks; Oswyn Murray; Lisa R. Brody; Oswyn Murray; Lisa R. Brody (2005). Encyclopedia of the ancient Greek world. Infobase Publishing. pp. 256 (dextra paginae parte). ISBN 978-0-8160-5722-1 .
  12. Stillman, Norman A. (1979). The Jews of Arab Lands. Jewish Publication Society. p. 22. ISBN 978-0-8276-1155-9 .
  13. Jeffreys, Elizabeth; Haarer, Fiona K. (2006). Proceedings of the 21st International Congress of Byzantine Studies: London, 21–26 August, 2006, Volume 1. Ashgate Publishing. p. 29. ISBN 978-0-7546-5740-8 .

© MMXXIII Rich X Search. We shall prevail. All rights reserved. Rich X Search