Lingua Anglica

Lingua Anglica English
IPA:	[ ˈɪŋglɪʃ ]
Taxinomia:	Linguae Indoeuropaeae Linguae Germanicae Linguae Germanicae Occidentales Lingua Anglica
Locutores:	322 000 000
Sigla:	1 en, 2 eng, 3 eng
Status publicus
Officialis	Britanniarum Regnum, Civitates Foederatae Americae, Canada, Australia, Hibernia (res publica), Iamaica, Nova Zelandia, Nigeria, Africa Australis, Zimbabua, Kenia, multae aliae
Privata	permultae civitates
Litterae:
Scriptura:	Latina
Procuratio:	nulla
Familiae linguisticae coloribus Vicipaedicis pictae Familiae linguisticae coloribus Vicipaedicis pictae

Lingua Anglica^[1]^[2] est lingua subfamiliae linguarum Germanicarum occidentalium familiae linguarum Indoeuropaearum.

Potestatis Britanniarum regni et Civitatum Foederatarum per saecula ab XVIII ad saeculum XXI in rebus oeconomicis, militaribus, et culturalibus certeque dubio vel verbo vel actu colonialismi causa, lingua Anglica fere ubique terrarum dispersa est. Quamobrem lingua Anglica est lingua materna tertia in usu, secundum Mandarinicam et Hispanicam,^[3]^{[nb 1]} et facta est lingua franca hodierna. Multis in civitatibus sui iuris, etiam ubi lingua Anglica non est lingua publica, programmata televisifica et pelliculae, quae maxima parte ex America exportantur, vocibus non transmutatis transmittuntur, quorum spectatores, etiamsi sua lingua legentes, linguam Anglicam a pueritia auscultant.

Origines linguae Anglicae omnino sunt Indoeuropaeae. Saeculo quinto, cum Angli in insulas Britannicas primum invadere coeperent, dialectus Britannicae et linguae Goidelicae multae cum acrolectibus^? linguae Latinae adhibebantur. Linguae et dialectus Anglorum, hodie omnes una sub lingua Anglica antiqua ordinatae, cum linguis indigenis aliquomodo commiscentes, gradatim usu superaverunt. Vicingi intulerunt suam linguam saeculis octavo et nono.

Normanni invaserunt anno 1066, qui annus est quasi initium historicum transitioni ab lingua Anglica media in hodiernam. Lingua Normannica structuram vocalium linguae Anglicae mediae omnino mutavit et Normanni suam orthographiam ad linguas scribendas imposuerunt. Normanni quoque intulerunt linguam Latinam secum rursum in Britanniam, nam lingua Latina fuit eo tempore lingua franca et omnis Europae lingua academica.

Lingua Anglica hodierna medio saeculi sexti decimi fere perfecta est. Fabulas Gulielmi Shakespearii, circum initium saeculi septimi decimi scriptas, locutores linguae Anglicae ut lingua materna magna parte intellegere possunt; lexicon satis dissimile est, syntaxis grammaticaque parum.

Lingua Anglica putatur habere plus verborum omnium linguarum, plus quam 500 000 verba, terminis technicis exceptis, plus quam 1 000 000, inclusis.

↑ De nomine cf. titulum libri Thomae Smith De Recta et Emendata Linguae Anglicae Scriptione Dialogus (1568)
↑ Aliter "Anglicana": cf. subtitulum poematis Samuelis Johnson "ΓΝΩΘΙ ΣΕΑΥΤΟΝ": "Post Lexicon Anglicanum Auctum et Emendatum" (1772).
↑ Ethnologue, 1999

Lapsus in citando: <ref> tags exist for a group named "nb", but no corresponding <references group="nb"/> tag was found

[1] De nomine cf. titulum libri Thomae Smith De Recta et Emendata Linguae Anglicae Scriptione Dialogus (1568)

[2] Aliter "Anglicana": cf. subtitulum poematis Samuelis Johnson "ΓΝΩΘΙ ΣΕΑΥΤΟΝ": "Post Lexicon Anglicanum Auctum et Emendatum" (1772).

[ethnologue-3] Ethnologue, 1999

[1]

[2]

[3]

[nb 1]