Lingua naturalis

Lingua naturalis, vel usitatus, solitus, sive cotidianus, in neuropsychologia, linguistica, et philosophia linguae, est ulla lingua quae in cerebris hominum inconsulte oritur. Usitate ergo, hae sunt linguae quibus homines utuntur ad se communicandos, num loquendo, gesticulando, tangendo, vel scribendo. A linguis artificiosis et formalibus, sicut illae ad computatra programmanda et ad logicam investigandam adhibitae, distinguuntur.^[1]

• Grammatica universalis
• Lingua artificiosa
• Lingua creola
• Lingua mundana
• Linguistica historica
• Onomatopoeia
• Taxinomia linguistica