Linguistica historica

Linguistica historica est linguisticae pars, quae mutabiles humanae linguae condiciones tractat. Lingua humana generatim etiam lingua naturalis appellatur, ut, quanta inter linguas artificiales (sicut programmandi linguas) et linguas tamquam natura, a cotidiana colloquendi communione sponte sua ortas, intersit differentia, pronuntietur. Historicae igitur linguisticae est humanam naturalemve linguam, quomodo in locis et temporibus varietur et mutetur, investigare. Hic natura linguae duobus intellegitur modis, quorum una est structura, altera autem norma.