Nomen substantivum

Nomen substantivum in linguistica est quaelibet innumerabilium vocum in magna apertaque categoria lexicali, cuius voces possunt esse vox principalis in subiecto clausae, obiectum verbi, vel obiectum praepositionis; vel simplicius, nomen substantivum est vocabulum ad nominandam personam, animal, locum, rem, vel notionem adhibitum (Loos 2003):

• Nomen concretum:
  • Nomen proprium est nomen quo individuum (singulus homo, singulus locus, etc.) appellatur.
  • Nomen appellativum est nomen quo generalis rerum, hominum, vel locorum classis indicatur.
  • Nomen collectivum est nomen sensu singulari, quod tamen ad rerum multitudinem spectat.
• Nomen abstractum est nomen quod qualitatem, statum, vel actionem describit sensu abstracto, sicut libere exsisteret.^?

Dictum est quasi notamen, quod nobis vocabulo suo res notas efficiat; nisi enim nomen scieris, cognitio rerum perit. Propria nomina dicta quia praecipua sunt.< Unius enim tantum personam significant.