Adolf von Baeyer

Adolf von Baeyer
von Baeyer pada 1905
Kelahiran	Johann Friedrich Wilhelm Adolf Baeyer (1835-10-31)31 Oktober 1835 Berlin, Prusia (Gabungan Jerman)
Meninggal dunia	20 Ogos 1917(1917-08-20) (umur 81) Starnberg, (Bavaria) Empayar Jerman
Warganegara	Jerman
Pusat pendidikan	Universiti Berlin
Terkenal kerana	Sintesis indigo, phenolphthalein and fluorescein; Von Baeyer nomenclature
Pasangan	Adelheid Bendemann (berkahwin 1868; 3 anak)
Anugerah	Pingat Davy (1881) Pingat Liebig (1903) Hadiah Nobel dalam Kimia (1905) Pingat Elliott Cresson (1912)
Kerjaya saintifik
Bidang	Kimia organik
Institusi	Universiti Berlin Gewerbe-Akademie, Berlin Universiti Strasbourg Universiti Munich
Penasihat kedoktoran	Friedrich August Kekulé
Pelajar kedoktoran	Emil Fischer John Ulric Nef Victor Villiger Carl Theodore Liebermann Carl Gräbe
Dipengaruhi oleh	Otto Hahn

Johann Friedrich Wilhelm Adolf von Baeyer (bahasa Jerman: [ˈbaɪɐ]; 31 Oktober 1835 – 20 Ogos 1917) adalah ahli kimia Jerman yang mensintesis indigo,^[1] mengembangkan tatanama untuk sebatian siklik (yang kemudiannya dilanjutkan dan diguna pakai sebagai sebahagian daripada tatanan organik IUPAC). Beliau merupakan golongan bangsawan dalam Kerajaan Bavaria dalam tahun 1885 dan penerima Nobel Hadiah dalam Kimia pada 1905.^[2]