Atlantisch orkaanseizoen 1969

Het Atlantisch orkaanseizoen 1969 duurde van 1 juni 1969 tot 30 november 1969. Het seizoen 1969 was een hyperactief seizoen. De voornaamste oorzaak hiervan, was een sterke la Niña gedurende 1969, die ook de vorming van tropische cyclonen in de Grote Oceaan stimuleerde (zowel het oostelijke Grote Oceaan orkaanseizoen als het westelijk Grote Oceaan Tyfoonseizoen). Ondanks het grote aantal tropische stormen, bleven de meeste boven zee en als ze aan land kwamen, hadden zij veelal in kracht ingeboet. De uitzondering hierop was orkaan Camille, de zwaarste storm van het seizoen. Camille trof hetzelfde gebied als Katrina. Voor de komst van Katrina gold Camille als een ijkpunt, waartegen alle tropische cyclonen, die het gebied troffen tegen werden afgezet.

Het seizoen 1969 viel in een periode, dat men grote vorderingen maakte in het doorgronden van tropische cyclonen, hun kenmerken en hun ontwikkeling. Hierdoor zijn veel tropische stormen postuum als zodanig erkend tijdens de analyses. Ook zijn er veel tropische stormen van dit seizoen postuum tot orkaan opgewaardeerd. Het seizoen telde 17 tropische stormen en één subtropische. Van de 17 tropische stormen waren er 12 orkanen en van de 12 orkanen bereikten er vijf de derde categorie. Het aantal van 12 orkanen was een record, dat standhield tot Vince het evenaarde in 2005 en het later dat seizoen nog diverse malen werd gebroken. Ook het seizoen 2010 bereikte 12 tropische cyclonen de orkaandrempel.