Bar Kochba-opstand

Bar Kochba-oorlog
Datum	132-136
Locatie	Judea en waarschijnlijk delen van Samaria
Resultaat	Romeinse overwinning
Territoriale veranderingen	De Joodse inwoners van Judea werden onderdrukt door de Romeinen. Daartegen kwamen zij in opstand. Onder leiding van Sjimon bar Kochba streefden zij naar een eigen onafhankelijke natiestaat. Deze bestond gedurende 2,5 jaar. Daarna werd de opstand zonder genade vernietigd.
Strijdende partijen
Joodse bevolking van Palestina Romeinse Rijk
Leiders en commandanten
Sjimon bar Kochba Rabbi Akiva keizer Hadrianus, Sextus Julius Severus Tineius Rufus Poblicius Marcellus Titus Haterius Nepos Quintus Lollius Urbicus
Troepensterkte
± ? ± 120.000
Verliezen
500.000 ?

De Bar Kochba-opstand (Hebreeuws: מרד בר כוכבא - mered bar kokhba) of de Tweede Joodse Opstand was een opstand van Joden in de provincie Judea tegen de Romeinse overheersers. De opstand had plaats van 132 tot 136 en stond onder leiding van Sjimon bar Kochba. Deze werd uitgeroepen tot Messias en de verwachting was dat hij het koninkrijk Israël als natiestaat zou vestigen. De oorlog leidde feitelijk tot een definitieve kloof tussen het christendom en het jodendom. Immers, Joodse christenen zagen Jezus als de messias en steunden Bar Kochba's opstand niet. Een verband met de meer dan een eeuw eerder opgekomen zelotische bewegingen wordt in de literatuur niet gelegd.

Bar Kochba slaagde gedeeltelijk in zijn opzet voor een korte tijd. Delen van Judea waren onafhankelijk totdat twaalf Romeinse legioenen het land binnenvielen en de opstand neer sloegen. Daarna werd het Joden op straffe van de dood verboden om in Jeruzalem te komen.