Bhakti-yoga

Bhakti-yoga is een van de hoofdtakken van de yoga en staat beschreven in de Veda's, de schriftelijke basis van het hindoeïsme, en in de Bhagavad gita; maar zij staat met name centraal in de Mahabharata, de Ramayana en de Purana's, waarvan de Bhagavata purana (Srimad bhagavatam) het bekendst is.

Bhakti-yoga is het pad van liefdevolle toewijding en overgave aan God (Ishvara), de Allerhoogste, of aan een incarnatie van God (avatara) en daardoor als systeem sterk dualistisch van aard. Een volgeling van bhakti-yoga wordt een bhakta genoemd. De bhakta kiest voor zichzelf, vaak met behulp van een goeroe, een persoonlijk Godsbeeld (ishta-deva), waarop hij zijn devotie kan concentreren en waarmee hij een spirituele relatie aangaat. De culminatie van deze relatie is het visioen (darshan) van zijn verkozen Godsbeeld, waarbij de bhakta in extase (mahabhava) zijn eenheid met God ervaart.

Het verkozen Godsbeeld neemt in concrete zin de vorm aan van een beeltenis of van een symbool, en vormt de focus voor het innerlijke en uiterlijke leven van de bhakta. Belangrijke namen van goden en goddelijke incarnaties zijn bijvoorbeeld: Vishnu, Shiva, Devi, Krishna en Rama. Van alle symbolen in het hindoeïsme komt het (geluid)symbool OM (ook wel AUM geschreven) op de eerste plaats. Een belangrijk symbool voor de vrouwelijke Godheid, Shakti, is de Sri Chakra (Sri Yantra). Naast de devotie voor de Godheid en zijn incarnaties neemt ook de devotie voor de goeroe binnen het hindoeïsme een belangrijke plaats in.

Bhakti-yoga wordt in de praktijk vaak gecombineerd met karma-yoga, de yoga van onbaatzuchtig werk.