Carl Ritter

Carl Ritter (Quedlinburg, 7 augustus 1779 – Berlijn, 28 september 1859) was geograaf en een van de grondleggers van de wetenschappelijke geografie in Duitsland. Zijn vader, Friedrich Wilhelm Ritter, was de lijfarts van Anna Amalia, een zus van Frederik de Grote. Zijn moeder was Elisabeth Messow. Carl Ritter trouwde in 1819 met Lilli Kramer. Het huwelijk bleef kinderloos.

Ritter verloor op jeugdige leeftijd zijn vader. Aanvankelijk kreeg zijn moeder voor het onderwijs van haar kinderen hulp van de huisleraar Johann Christoph Friedrich Guts Muths. In 1785 werd de jonge Ritter toegelaten tot het Philanthropium in Schnepfenthal (in de omgeving van Gotha). Het landgoed Schnepfenthal was kort daarvoor gekocht door de pedagoog Christian Gotthilf Salzmann. Dit Philanthropium kan worden beschouwd als een experimentele school gebaseerd op de principes van Rousseau en Pestalozzi. Centraal daarin stond de overtuiging dat begrip tot stand komt door zorgvuldige waarneming en niet door puur memoriseren. Ritter zou elf jaar in Schnepfenthal blijven. Op zeventienjarige leeftijd verliet Ritter Schnepfenthal, studeerde in Halle en arriveerde in het najaar van 1798 in Frankfurt am Main. Hij werd huisleraar bij de bankiersfamilie Bethmann-Hollweg. Hij zou tot zijn overlijden in 1859 in Berlijn een intensieve relatie onderhouden met verschillende leden van deze invloedrijke familie, in het bijzonder met August Bethmann-Hollweg (1795-1877).