Celtheorie

De celtheorie is het in de biologische wetenschap fundamentele idee, dat de cel de basiseenheid is van al het leven. Ieder organisme (levend wezen) is uit een of meer cellen opgebouwd.

De celtheorie leidde tot belangrijke conclusies in de biologische wetenschap: groei is een proces van celgroei en van celvermeerdering waarbij door celdeling uit bestaande cellen steeds nieuwe cellen worden gevormd. De cel speelt ook een essentiële rol bij de voortplanting. Nieuwe individuen komen altijd voort uit levende cellen door celdeling; spontane generatie, de vorming van cellen uit dode materie, is niet mogelijk. Deze theorie uit 1839 is bekend geworden als de celtheorie van Schleiden en Schwann.

De bevindingen van de celtheorie leidden uiteindelijk tot een principe in de biologie, dat voor het eerst in het Latijn in 1855 werd geformuleerd door Rudolf Virchow: omnis cellula e cellula: elke cel komt voort uit een cel.

In die tijd konden cellen steeds beter bestudeerd worden door vorderingen op het gebied van de microscopie.