Constantinopel

Dit artikel gaat over de stad voor het Beleg en val van Constantinopel (1453). Voor de latere (geschiedenis van de) stad, zie Istanboel. Voor het patriarchaat, zie Oecumenisch patriarchaat van Constantinopel.

Constantinopel (Grieks: Κωνσταντινούπολις, Kōnstantinoúpolis; Latijn: Nova Roma of Constantinopolis; Ottomaans: قسطنطینیه, Kostantiniyye) is de in het Nederlands niet langer gebruikte naam van de stad Istanbul, die gelegen is aan een natuurlijke haven van de Gouden Hoorn op de zeestraat van de Bosporus tussen de Zwarte Zee en de Zee van Marmara.

De stad was de hoofdstad van achtereenvolgens het Romeinse, het Oost-Romeinse of Byzantijnse, het Latijnse, opnieuw het Byzantijnse en vervolgens het Ottomaanse Rijk. De naam werd officieel gewijzigd in Istanbul bij het uitroepen van de Republiek Turkije in 1923.^[2]

In 330 werd de stad, tot dan toe Byzantion (Latijn: Byzantium) genaamd, door keizer Constantijn de Grote hoofdstad van zijn rijk gemaakt. Gedurende het grootste deel van de middeleeuwen was Constantinopel de grootste en meest welvarende stad van Europa en het Midden-Oosten.^[3]

De stadsmuren van Constantinopel omsloten de stad tot in de 15e eeuw volledig. De zeemuren, en de landmuur van Theodosius aan de westkant van de stad, waren gedurende de gehele middeleeuwen bij potentiële veroveraars berucht om hun onneembaarheid.

1. ↑ Bibliothèque nationale de France, Département des manuscrits, Français 9087, f. 207v. Gearchiveerd op 6 oktober 2022.
2. ↑ Citefout: Onjuist label <ref>; er is geen tekst opgegeven voor referenties met de naam :0
3. ↑ (en) Pounds, Norman John Greville. An Historical Geography of Europe, 1500-1840, p. 124. CUP Archive, 1979. ISBN 0521223792.