Contemporaine archeologie

Contemporaine archeologie - soms 'hedendaagse archeologie' genoemd - is een stroming in de archeologie die zich richt op de recente geschiedenis, nauw verwant aan de antropologie en material culture studies.

Over het kader en afbakening van deze stroming is nog veel discussie. Waar sommige auteurs contemporaine archeologie afbakenen als bij voorkeur gericht op de periode waarvan de getuigen nog in leven zijn (dus voor ons tijdvak de periode vanaf ongeveer het jaar 1900),^[1] pleiten anderen juist voor een ruimere afbakening beginnend vanaf het begin van de industriële revolutie (vanaf ongeveer 1800).

Andere discussiepunten vormen de aard van deze tak van wetenschap: sommigen benaderen de contemporaine archeologie vooral als een methode om archeologische technieken te toetsen op hun effectiviteit. Anderen wijzen er juist de grote relevantie en kracht die archeologie van de recente tijd kan hebben als instrument bij maatschappelijke problemen zoals polarisatie of de klimaatcrisis, of voor culturele verwerking van een lastig verleden zoals de Tweede Wereldoorlog.^[2] als activistisch geëngageerd instrument, of onderwerp van kunstzinnige uitingen. Aan de basis van deze discussies liggen ontologische en epistemologische verschillen in opvatting over wat de betekenis is van archeologisch bewijsmateriaal.

1. ↑ Harrison, R. & J. Schofield, 2010. After Modernity. Oxford University Press
2. ↑ M. Burström, 2009. Garbage or heritage: the existential dimension of a car cemetery.