Corazon Aquino

Corazon Aquino
Geboren	25 januari 1933
Overleden	1 augustus 2009
Partij	UNIDO - PDP - Laban coalitie
11e president van de Filipijnen
Ambtstermijn	25 feb 1986 - 30 juni 1992
Voorganger	Ferdinand Marcos
Opvolger	Fidel Ramos
Vicepresident	Salvador Laurel
Partner	Benigno Aquino jr.
Handtekening
Portaal    Politiek

Corazon Aquino (Paniqui, 25 januari 1933 - Makati, 1 augustus 2009^[1]) was van 1986 tot 1992 de elfde president van de Filipijnen.

Aquino kwam aan de macht toen Ferdinand Marcos, die het land jarenlang op dictatoriale wijze regeerde, moest vluchten na een massale geweldloze volksopstand. Bij deze opstand kwamen een deel van het leger en honderdduizenden burgers in opstand naar aanleiding van de zeer omstreden verkiezingsuitslag van 1986. Aquino, wier echtgenoot Benigno Aquino jr. in 1983 werd vermoord bij terugkeer uit ballingschap, was bij deze verkiezingen de belangrijkste kandidaat van de oppositie geweest. Corazon Aquino was de eerste vrouwelijke president in de geschiedenis van de Filipijnen en zou haar termijn, ondanks diverse couppogingen, weten uit te zitten. In het buitenland werd Aquino veelvuldig geprezen voor het herstel van de democratie in de Filipijnen. Veel Filipino's raakten echter gedurende haar termijn teleurgesteld toen de hoge verwachtingen niet werden waargemaakt. Ze werd in 1992 opgevolgd door minister van Defensie Fidel Ramos, een van de hoofdrolspelers bij de EDSA-revolutie en de belangrijkste steunpilaren van de regering. Na haar presidentschap trok ze zich terug uit de politiek, maar toonde zich op diverse momenten nog wel politiek betrokken. Zo riep ze zowel president Joseph Estrada als diens opvolger president Gloria Macapagal-Arroyo, op om af te treden na diverse beschuldigingen van corruptie.

1. ↑ Aquino overleed op 1 augustus om 03:18 uur Filipijnse tijd (ofwel 31 juli om 21:18 uur Nederlandse tijd)