Duitse Bond

Deutscher Bund
	Confederatie van zelfstandige staten
(Details)	(Details)
Kaart
Algemene gegevens
Hoofdstad	Frankfurt am Main
Oppervlakte	630.100 km²
Bevolking	29.168.500 (1815); 46.059.329 (1864)
Talen	Duits, Luxemburgs, Nedersaksisch, Nederfrankisch, Sorbisch, Pools, Tsjechisch, Sloveens, Slowaaks
Voorgaande en opvolgende staten
Rijnbond (1806); Keizerrijk Oostenrijk; Koninkrijk Pruisen; Limburg (Verenigd Koninkrijk der Nederlanden);	Noord-Duitse Bond; Keizerrijk Oostenrijk; Koninkrijk Beieren; Koninkrijk Württemberg; Groothertogdom Baden; Groothertogdom Hessen; Groothertogdom Luxemburg; Vorstendom Liechtenstein; Limburg (Nederlandse provincie);

De Duitse Bond (Duits: Deutscher Bund) of Duitse Confederatie was een statenbond met federale elementen. De leden waren ruim 40 Duitse staten. Enkele staatshoofden waren niet-Duitse vorsten, onder andere de Engelse koning die tot 1837 ook koning van Hannover was. Oostenrijk en Pruisen, twee grote Europese machten, lagen deels buiten de grenzen van de Bond.

De Duitse Bond ontstond voor en tijdens het Congres van Wenen met de Bondsakte van 8 juni 1815. De Bond werd weer ontbonden na de Pruisisch-Oostenrijkse Oorlog (1866), nadat Pruisen en zijn bondgenoten de Bond hadden verlaten en de oorlog gewonnen. Een hervorming van de Bond was ondanks meerdere serieuze pogingen niet tot stand gekomen. Na de oorlog richtte Pruisen met zijn bondgenoten een federale staat op, de Noord-Duitse Bond.

De Duitse Bond had maar één orgaan, de Bondsdag. De regeringen van de lidstaten stuurden ieder een Gesandter naar de Bondsdag die de besluiten nam. Het Oostenrijkse bondsdaglid was de voorzitter en leidde de zaken. De Bond had geen staatshoofd, alhoewel Oostenrijk als Präsidialmacht werd gezien.