Estische Onafhankelijkheidsoorlog

Estische onafhankelijkheidsoorlog
De belangrijkste militaire operaties tijdens de Estische Onafhankelijkheidsoorlog
Datum	28 november 1918 - 2 februari 1920
Locatie	Estland, Letland, het noordwesten van Rusland
Resultaat	Vredesverdrag Estland - Sovjet-Unie
Territoriale veranderingen	Estland onafhankelijk van de RSFSR Vidzeme veroverd door Letland
Strijdende partijen
Estland Letland Verenigd Koninkrijk Witte, Finse, Deense en Zweedse vrijwilligers RSFSR Baltische Landeswehr
Leiders en commandanten
Johan Laidoner Jukums Vācietis Rüdiger von der Goltz
Troepensterkte
4.450 (7 januari 1919)[1] 86.000 (mei 1919) 5.750-7.250 (7 januari 1919)[1] 80.000 (mei 1919)[2] 20.000 (juni 1919)[2]
Verliezen
5.000 doden en 15.000 gewonden[2] onbekend aantal doden en 10.000 gevangengenomen[3] 400 doden en 1.500 gewonden[4]

De Estische Onafhankelijkheidsoorlog (ook wel bekend als Estische Bevrijdingsoorlog, Estisch: Vabadussõda, ofwel ‘Vrijheidsoorlog’) was een conflict tussen Esten die een onafhankelijk Estland wilden, en de bolsjewieken, die van Estland een Socialistische sovjetrepubliek wilden maken als onderdeel van de Sovjet-Unie.

De oorlog kan worden gezien als een van de fronten van de Russische Burgeroorlog. De Estische Onafhankelijkheidsoorlog werd uitgevochten in de jaren 1918-1920 en eindigde met een onafhankelijke republiek Estland. De Russische Burgeroorlog ging daarna nog twee jaar door.

1. ↑ ^{a b} Jaan Maide "IV". Ülevaade Eesti Vabadussõjast (1918–1920). Tartu: Kaitseliidu kirjastus. (1993)
2. ↑ ^{a b c} Iseseisvuse aeg 1918–40". Eesti. Üld. 11. Eesti entsüklopeedia. 2002. blz. 296–311
3. ↑ Kaevats, Ülo: Eesti Entsüklopeedia 10, blz. 123. Eesti Entsüklopeediakirjastus, 1998, ISBN 5-89900-054-6
4. ↑ Kaevats, Ülo: Eesti Entsüklopeedia 5, blz. 396. Valgus, 1990, ISBN 5-89900-009-0