Gallische Keizerrijk

Het Gallische Keizerrijk (ook Imperium Galliarum) was een afsplitsing van het Romeinse Rijk tijdens de crisis van de derde eeuw, die van 260 tot 274 bestond.

Het was het gebied dat onder controle stond van een serie opstandige keizers te beginnen met keizer Postumus in 260. In dat jaar scheurde het Romeinse Rijk in drieën: in het oosten vormde zich na de Romeinse nederlaag tegen de Perzen in de slag bij Edessa het Palmyreense Rijk, in het westen splitsten de drie Gallische provincies, de twee Germaanse (Inferior en Superior), Britannia en Hispania zich af als het Gallische Keizerrijk. Marcus Cassianius Latinius Postumus vestigde de hoofdstad van het afgescheiden rijk in Augusta Treverorum (Trier). De Spaanse provincies sloten zich reeds eind 268 weer bij Rome aan. In 274 werd de rest van Gallische Keizerrijk weer bij het Romeinse Rijk gevoegd.