Gezwinde grijsaard

Gezwinde grijsaard, die op wakk're wieken staag is een titelloos sonnet van P.C. Hooft uit 1610.

In het octaaf vraagt de ik-verteller aan de altijd zo snelle en allesverslindende tijd waarom die hem nu zo traag lijkt en in het sextet komt het antwoord: tegenover zijn afwezige geliefde beklaagt de ik zich dat hij zo naar haar verlangt dat de 'schoorvoetighe' tijd erg traag lijkt te verlopen. Het gedicht is tegelijk een Italiaans of petrarcaans sonnet en een Engels of Shakespeare-sonnet. Het kent namelijk een tweeledige structuur met volta én twee slotregels met een epigrammatisch karakter. Het gedicht heeft een klassieke status en is dan ook veelvuldig in bloemlezingen opgenomen.