Glazuur (aardewerk)

Glazuurproeven gestookt in een oxiderende atmosfeer bij 1250 °C, in een elektrische oven

Glazuur is een dunne glasachtige laag aangebracht op aardewerk, dakpannen, bakstenen, plavuizen, wandtegels en andere gebakken materialen om deze te beschermen dan wel te versieren of te verbeteren. Door het glazuren wordt aardewerk minder poreus, waardoor het geschikt wordt voor het bewaren van vloeistoffen. Het glazuur waarmee een voorwerp van klei wordt geglazuurd, wordt gemaakt van verschillende chemische stoffen (vaak metaaloxiden) in poedervorm. De hoeveelheid van een bepaalde stof kan de kleur van het glazuur veranderen. Tot 1960 werd ook uraniumdioxide gebruikt als grondstof voor gekleurd glazuur.

Glazuren kan ook door het in de oven brengen van keukenzout, het zogenaamde zoutglazuur.

De functie van glazuur is:

het waterdicht maken van het keramisch voorwerp
het verfraaien van het voorwerp
het beschermen van het voorwerp tegen invloeden van buitenaf (vuil, zuren)
de duurzaamheid te verhogen
het gladder maken van het oppervlak, waardoor er minder vuil aanhecht