Guptaschrift

Guptaschrift
Algemene informatie
Type	Abugida
Talen	Sanskriet
Periode	Vroege attestaties: 1e eeuw n.chr.,[1] ontwikkelde vorm: c. 4e - 6e eeuw n.chr.[2]
Verwantschap
Moederschriften	Proto-Sinaïtisch Fenicisch alfabet Aramees alfabet Brahmischrift
Afgeleide schriften	Śāradā Siddhaṃ[3][4] Tibetaans[5][6]
Zusterschriften	Pallava Kadamba
Portaal    Taal

Het Guptaschrift (ook wel Gupta-Brahmischrift of Laat-Brahmischrift genoemd)^[7] werd gebruikt voor het schrijven van het Sanskriet en wordt geassocieerd met het Guptarijk van India, wat een periode was van materiële welvaart en grote religieuze en wetenschappelijke ontwikkelingen. Het Guptaschrift stamt af van Brahmischrift en gaf aanleiding tot het Nāgarī-, Śāradā- en Siddham-schrift. Deze schriften gaven op hun beurt aanleiding tot veel van de belangrijkste schriften van India, waaronder Devanāgarī (het meest gebruikte schrift voor het schrijven van Sanskriet sinds de 19e eeuw), het Gurmukhi voor de Punjabi-taal, het Bengaals schrift en het Tibetaans schrift.

1. ↑ Rudradaman’s inscription from 1st through 4th century CE found in Gujarat, India, Stanford University Archives, pages 30–45
2. ↑ Salomon, Richard (1998). Indian Epigraphy, 32.
3. ↑ https://archive.org/details/epigraphyindianepigraphyrichardsalmonoup_908_D/mode/2up,p39-41
4. ↑ Handbook of Literacy in Akshara Orthography, R. Malatesha Joshi, Catherine McBride(2019),p.27
5. ↑ Daniels, P.T. (January 2008). Writing systems of major and minor languages.
6. ↑ Masica, Colin (1993). The Indo-Aryan languages, p. 143.
7. ↑ Sharma, Ram. 'Brahmi Script' . Delhi: BR Publishing Corp, 2002