Hadith

Boeken waarin de Hadith zijn vastgelegd

De Hadith (Arabisch: حديث, ḥadīṯ meervoud: أحاديث, aḥādīṯ, wat men vertelt) zijn de in grote verzamelingen vastgelegde, islamitische overleveringen over het doen en laten en de uitspraken van Mohammed. Via deze overleveringen kent men de soenna, de manier (weg) van de profeet. Voor de overgrote meerderheid van de moslims vormen de Hadith een aanvulling op en interpretatie van de Koran. De Hadith is een in de 8e en 9e eeuw schriftelijk vastgelegde orale traditie. Het is een in het Arabisch gebruikt islamitisch woord.

Een hadith bestaat uit twee delen:

Isnad: de keten van personen die de uitspraak hebben doorgegeven. Dit is belangrijke informatie, omdat de waarde en de betrouwbaarheid van hetgeen er doorverteld wordt, sterk afhangt van de oorsprong van de informatie.

Matn: de eigenlijke inhoud van de uitspraak.

De Nederlandse taal kent geen verschillende aanduidingen van meervoud en enkelvoud, alleen de aanduiding Hadith. Het kan volgens het Groene Boekje met of zonder hoofdletter worden geschreven.

Uit de Koran en de Hadith werden islamitische wetten samengesteld, de sharia. In de meeste islamitische landen geldt de sharia als basis van een deel van het recht. De meeste islamitische landen hebben overigens een gemengd rechtssysteem. De Hadith geniet geen absoluut gezag en is geen primaire bron, omdat ze bestaat uit mondelinge overleveringen die later werden opgetekend.

Alle stromingen in de islam kennen eigen bronnen van Hadith-verzamelingen. Waar de soennieten bijvoorbeeld Al-Bukhari en Muslim als authentiek en betrouwbaar beschouwen, zien sjiitische stromingen de Kitab al-Kafi als hun voornaamste bron van Hadith, die vooral door metgezellen van de Twaalf Imams zijn overgeleverd.

Aanhangers van het koranisme menen dat Hadith-verzamelingen te veel tegenstrijdigheden met zichzelf en met de Koran hebben. Bovendien zou de Koran zeer negatief zijn over het volgen van Hadith.[1] De Koran wordt beschouwd als de beste Hadith. Ook in de sjiitische Kitab al-Kafi wordt vooraf gezegd dat het onjuist is om een Hadith authentiek te noemen, omdat de overleveraars mensen zijn en niet onfeilbaar en omdat elke Hadith 'afgewogen' dient te worden met de Koran.

Volgens koranisten, of 'Quran alone' moslims, zou de Koran het volgen van Hadith veroordelen (in bijvoorbeeld verzen 6:114, 31:6, 45:6 en 77:50) en ook het vertrouwen op bronnen buiten de Koran.[2]

  1. Koran 31:6, "Pas op: Ongegronde hadith". Gearchiveerd op 24 december 2014.
  2. (en) www.quran-islam. org, "True Islam". Gearchiveerd op 13 juli 2021.

© MMXXIII Rich X Search. We shall prevail. All rights reserved. Rich X Search