Heike Kamerlingh Onnes

Heike Kamerlingh Onnes
21 september 1853 – 21 februari 1926
Heike Kamerlingh Onnes
Geboorteland	Nederland
Geboorteplaats	Groningen
Overlijdensplaats	Leiden
Nobelprijs	Natuurkunde
Jaar	1913
Reden	"Voor zijn onderzoek naar de eigenschappen van materie bij lage temperaturen, dat onder andere tot de productie van vloeibaar helium heeft geleid."
Voorganger(s)	Nils Gustaf Dalén
Opvolger(s)	Max von Laue
Portaal    Natuurkunde

Heike Kamerlingh Onnes (Groningen, 21 september 1853^[1] – Leiden, 21 februari 1926^[2]) was een Nederlands natuurkundige, winnaar van de Nobelprijs voor Natuurkunde en hoogleraar aan de Universiteit van Leiden.^[3] "Door meten tot weten" was de slagzin van zijn laboratorium. Deze lijfspreuk introduceerde hij bij zijn inaugurele rede in 1882. Hij gaf daarmee aan welk belang hij hechtte aan experimenteel werk om kennis te vergaren. Zijn onderzoeksgebied was dat van de fysica van de gecondenseerde materie, waarin hij in 1911 het verschijnsel van de supergeleiding ontdekte.

1. ↑ Geboorteakte Burgerlijke Stad Groningen 1853, aktenummer 772
2. ↑ Overlijdensakte Burgerlijke Stand Leiden 1926, aktenummer 155
3. ↑ Dirk van Delft, Heike Kamerlingh Onnes. Een biografie. De man van het absolute nulpunt, Bert Bakker, 2005 Amsterdam. DBNL Heike Kamerlingh Onnes. Een biografie. De man van het absolute nulpunt. Geraadpleegd 20 november 2019. Gearchiveerd op 24 november 2020.