Hippogrief

Hippogrief
Ἱππόγρυπας, hippogryph
Hippogrief
Gedaante	Hybridisch fabeldier
Dierlijke verschijning	half paard en half adelaar
Associatie	het rijdier van Astolfo, motief in de kunst en de heraldiek
Literaire bronnen	Orlando Furioso
Verwantschap
Ouders	een merrie en een griffioen
Ruggiero, rijdend op een hippogrief, redt Angelica van een zeemonster. Illustratie van Gustave Doré bij Orlando Furioso (Canto 10).
Portaal    Religie

Een hippogrief is een fabeldier, half paard en half adelaar. Als nakomeling van een merrie en een griffioen wordt hij afgebeeld als een gevleugeld paard met de kop en de voorpoten van een adelaar.

De eerste die het wezen bij naam noemde, was Ludovico Ariosto in zijn in 1516 gepubliceerd episch gedicht Orlando Furioso. Daarin is de hippogrief onder andere het rijdier van Astolfo dat hem tot op de maan brengt. Ariosto werd waarschijnlijk geïnspireerd door enkele regels in Vergilius' Bucolica, Ecloge VIII. Vergilius heeft het over een tijd waarin griffioenen en merries zullen paren, als aanduiding van iets onmogelijks, en dit commentaar was voor Ariosto de inspiratie om zijn hippogrief te scheppen.

Als motief in de kunst is het wezen al veel eerder te vinden, zonder dat het als hippogrief benoemd wordt. Zo zou het wezen terug te voeren zijn op de Perzische simurgh, half vogel, half zoogdier, die een nest maakte in de Boom der Kennis.

De hippogrief is een motief in de heraldiek en wordt soms afgebeeld op wapenschilden. Net als vele andere legendarische wezens is hij ook te vinden in moderne fantasy-spellen, computerspellen en verhalen zoals de Harry Potter-saga.