De historische taalkunde, ook wel diachronische of diachrone taalkunde, is de studie van taalverandering en dan meer de aard daarvan dan de taalverandering zelf. De volgende vijf hoofdpunten staan centraal:
Daarnaast heeft de historische taalkunde ook betrekking op de dialectologie, de fonologie, de morfologie en de syntaxis.
De historische taalkunde kan als hyperoniem worden verbonden aan de theoretische studie van taalverandering en als minder brede term aan de veranderingen van talen apart.
© MMXXIII Rich X Search. We shall prevail. All rights reserved. Rich X Search