Indexnotatie

Een index, meervoud: indices of indexen, is in de wiskunde een symbool dat voorkomt als sub- of superscript ter onderscheiding van verschillende grootheden, exemplaren, enzovoort, die met dezelfde letter worden aangeduid.

In de onderstaande formule zijn ${\displaystyle v}$ en ${\displaystyle k}$ indices, gebruikt als subscript:

${\displaystyle R={\frac {2A_{v}}{Q_{k}}}}$

In veel gevallen wordt ook een index als variabele genoteerd, vaak worden daar de variabelen als ${\displaystyle n,i}$ en ${\displaystyle k}$ voor genomen, die een natuurlijk getal als rangnummer of aantal voorstellen. Zo wordt met ${\displaystyle a_{n}}$ het ${\displaystyle n}$-de element van de rij ${\displaystyle a}$ bedoeld, of meer algemeen als niet noodzakelijk 1 de eerste indexwaarde is: het element met nummer ${\displaystyle n}$.

De verzameling waar de indices uit worden gekozen wordt de indexverzameling genoemd.