Internationaal verdrag inzake burgerrechten en politieke rechten

Internationaal Verdrag inzake burgerrechten en politieke rechten (IVBPR)
 Ondertekend en geratificeerd
 Ondertekend, maar niet geratificeerd
 Staat die het verdrag wilde intrekken
 Geen lidstaat, niet ondertekend

Afkorting(en) IVBPR, ICCPR, BUPO
Type Open multilateraal
Rechtsgebied(en) Rechten van de mens
Onderwerp(en) Mensenrechten
Status In werking
Verdragsgegevens
Ondertekend op 16 december 1966 in New York
Ondertekenaars 68
Inwerkingtreding 23 maart 1976 na 35 ratificaties
Partijen 173
Depositaris Secretaris-generaal van de Verenigde Naties
België:
Ondertekening 10 december 1968
Bekrachtiging 21 april 1983
In werking 21 juli 1983
Nederland:
Ondertekening 25 juni 1969
Goedkeuring 11 december 1978
In werking 11 maart 1979
Verdragrelaties
Geamendeerd door — Facultatief Protocol behorend bij het Internationaal Verdrag inzake burgerrechten en politieke rechten
— Tweede Facultatieve Protocol bij het Internationaal Verdrag inzake burgerrechten en politieke rechten, gericht op de afschaffing van de doodstraf
Talen
Authentieke talen Chinees, Engels, Frans, Russisch, Spaans
Lees online
Internationaal Verdrag inzake burgerrechten en politieke rechten (IVBPR)
(Gewaarmerkt) afschrift:
VN-verdragenbank
Externe informatie
Portaal  Portaalicoon   Politiek

Internationaal recht

Het Internationaal Verdrag inzake burgerrechten en politieke rechten (IVBPR), ook wel afgekort als BuPo (Burgerrechten en Politieke rechten) ((en) International Covenant on Civil and Political Rights, afgekort ICCPR) van de Verenigde Naties (VN) is een multilateraal verdrag dat staten die partij zijn verplicht de in het verdrag opgenomen burgerlijke en politieke rechten van individuen te respecteren, waaronder het recht op leven, vrijheid van godsdienst, vrijheid van meningsuiting, vrijheid van vergadering, kiesrecht en het recht op een eerlijk proces.[1] Het werd aangenomen middels Resolutie 2200 (XXI) van de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties[1] op 16 december 1966 en trad in werking op 23 maart 1976 na de vijfendertigste ratificatie of toetreding [a]. In september 2019 heeft het Verdrag 173 partijen en nog eens zes ondertekenaars zonder ratificatie, met name de Volksrepubliek China en Cuba. Noord-Korea is de enige staat die heeft geprobeerd zich terug te trekken.

Het IVBPR wordt beschouwd als een baanbrekend juridisch kader in de geschiedenis van het internationaal recht en de mensenrechten, het maakt deel uit van wat de Verenigde Naties de International Bill of Human Rights[2] noemt, samen met een ander verdrag van de VN, het Internationaal Verdrag inzake Economische, Sociale en Culturele Rechten (ICESCR) en de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens (UVRM).[3][4]

De naleving van het IVBPR wordt gecontroleerd door het Mensenrechtencomité van de Verenigde Naties [b], dat regelmatig rapporten van de staten die partij zijn beoordeelt over de manier waarop de rechten worden geïmplementeerd. Staten moeten een jaar na toetreding tot het Verdrag verslag uitbrengen en vervolgens wanneer het Comité daarom verzoekt (meestal om de vier jaar). Het Comité komt normaal gesproken bijeen in het VN-kantoor in Genève, Zwitserland en houdt doorgaans drie zittingen per jaar.

  1. a b ODS Team, A/RES/2200 (XXI). documents-dds-ny.un.org. Gearchiveerd op 27 mei 2022. Geraadpleegd op 27 mei 2022.
  2. ODS Team, A/RES/277 (III). documents-dds-ny.un.org. Gearchiveerd op 12 april 2022. Geraadpleegd op 27 mei 2022.
  3. (en) International Bill of Human Rights. OHCHR. Gearchiveerd op 22 juli 2023. Geraadpleegd op 17 juli 2023.
  4. unhchr.ch - unhchr Resources and Information.. ww1.unhchr.ch. Gearchiveerd op 28 mei 2022. Geraadpleegd op 27 mei 2022.


Citefout: Er bestaat een label <ref> voor de groep "kleine-letter", maar er is geen bijbehorend label <references group="kleine-letter"/> aangetroffen


© MMXXIII Rich X Search. We shall prevail. All rights reserved. Rich X Search