Isotopie (taalkunde)

Met isotopie wordt in de tekstlinguïstiek en de semantiek de semantische structuur van een tekst op zinsoverstijgend niveau bedoeld. Andere mogelijke definities van isotopie zijn "clusters van betekenissen binnen een bepaalde passage of tekst" of "de semantische samenhang van een tekst op grond van algemene betekeniscategorieën".^[1]

De studie van isotopie richt zich met name op teksten waarvan de semantische structuur om een bepaalde reden bewust wordt doorbroken, bijvoorbeeld om een vervreemdingseffect te bereiken. Ook lyrische teksten die tot het expressionisme behoren staan centraal bij de studie van isotopie. Centraal staat het idee dat een tekst verschillende isotopieniveaus kan hebben die al dan niet onderling zijn verbonden.

De basis voor dit concept is in 1966 gelegd door Algirdas Greimas in zijn werk Sémantique structurale.

1. ↑ https://www.dbnl.org/tekst/_tie002200601_01/_tie002200601_01_0097.php. Gearchiveerd op 24 juni 2023.