Joodse diaspora

De Joodse diaspora (de klemtoon ligt op de eerste a, uit het Oudgrieks διασπορά, "verstrooiing", "uitzaaiing") duidt op de tot op heden voortdurende verstrooiing van de Joden. Het woord diaspora kan zowel het verstrooien zelf aanduiden, als de streken waarin de verstrooide Joden kwamen te wonen.

Naar analogie van het Griekse woord, wordt in de 20e eeuw ook wel de Hebreeuwse term Tefutsot (תפוצות) gebruikt. In de Judaïstiek duidt גלות, Galut meestal op de periode tussen 135, het jaar waarin keizer Hadrianus Joden verbande uit Jeruzalem, tot aan de oprichting van de staat Israël in 1948.