Kabinet-Kurz I

Kabinet–Kurz I
Kabinet in Oostenrijk
Premier	Sebastian Kurz (ÖVP) (Bondskanselier)
Partij(en)	ÖVP–FPÖ
Politieke kleur	Liberaal Conservatief– Nationaal Conservatief (Rechts)
2017–2019
Start	18 december 2017
Demissionair	22 mei 2019
Eind	3 juni 2019
Voorganger	Kern
Opvolger	Bierlein
Staatshoofd	Alexander Van der Bellen
Portaal    Politiek

Politiek in Oostenrijk
Politiek van Oostenrijk Bondspresident (lijst) Alexander Van der Bellen • Bondskanselier (lijst) Karl Nehammer • Vicekanselier (lijst) Werner Kogler Parlement Bondsraad • Nationale Raad Bondsregering (lijst) Kabinet-Nehammer Politieke partijen Verkiezingen Parlement 2019 − 2024 President 2022 − 2028 Bestuurlijke indeling Bundesländer Bezirke

Het kabinet–Kurz I was van 18 december 2017 tot 28 mei 2019 de bondsregering van Oostenrijk.^[1] Het kabinet bestond uit een coalitie van de christendemocratische ÖVP en de rechts-populistische FPÖ, en stond onder leiding van bondskanselier Sebastian Kurz. Het was voor het eerst in tien jaar dat de FPÖ deel uitmaakte van de regering. De voorgaande keer dat de FPÖ in de regering zat was tijdens de regeerperiode van kabinet-Schüssel II.

De kanselier en ministers werden op 18 december 2017 door president Alexander Van der Bellen beëdigd. Na enkele wijzigingen werden acht ministers op 8 januari 2018 opnieuw beëdigd voor hun nieuwe werkterreinen.^[2]

In reactie op de Ibiza-affaire en het terugtreden van vicekanselier Heinz-Christian Strache (FPÖ), beëindigde Kurz op 18 mei 2019 de samenwerking met de FPÖ. Op 21 mei droeg hij minister van Binnenlandse Zaken Herbert Kickl (FPÖ) bij de bondspresident voor ontslag voor. In reactie daarop dienden de overige FPÖ-ministers eveneens hun ontslag in.^[3] Op 22 mei werd een aantal partijloze deskundigen in de ontstane vacatures benoemd.^[4]

Op 27 mei 2019 zegde de Nationale Raad het vertrouwen in de regering op.^[5] De volgende dag werd de ministers ontslag verleend en werden ze tegelijkertijd met de voortzetting van hun taken belast, onder leiding van voormalig vicekanselier Hartwig Löger.^[6][7][8]

1. ↑ (de) Regierungen seit 1945 op bundeskanzleramt.gv.at (z.d.), laatst geraadpleegd op 3 juni 2019. Gearchiveerd op 7 juni 2019.
2. ↑ (de) Die Bundesregierung, website van het Oostenrijkse Bundeskanzleramt, geraadpleegd op 12 maart 2018. Gearchiveerd op 10 december 2017.
3. ↑ (de) Van der Bellen entlässt FPÖ-Minister, Außenministerin Kneissl bleibt, Kurier 21 mei 2019, laatst geraadpleegd op 27 mei 2019. Gearchiveerd op 15 september 2020.
4. ↑ (de) Minderheitsregierung: Die neuen Minister sind angelobt, Kurier 22 mei 2019, laatst geraadpleegd op 27 mei 2019. Gearchiveerd op 2 september 2019.
5. ↑ (de) Österreichs Kanzler Kurz verliert Misstrauensvotum, Spiegel Online 27 mei 2019, laatst geraadpleegd op 27 mei 2019. Gearchiveerd op 27 mei 2019.
6. ↑ (de) Regierung enthoben und wieder angelobt: Löger Interims-Kanzler, Kurier 28 mei 2019, laatst geraadpleegd op 28 mei 2019. Gearchiveerd op 13 augustus 2020.
7. ↑ (de) Angelobt. Löger nun Interimskanzler, news.ORF.at 28 mei 2019, laatst geraadpleegd op 28 mei 2019. Gearchiveerd op 28 mei 2019.
8. ↑ (de) Van der Bellen ernennt provisorische Regierung, Wiener Zeitung 28 mei 2019, laatst geraadpleegd op 29 mei 2019. Gearchiveerd op 2 september 2019.