Koninklijke Sphinx

Koninklijke Sphinx (Petrus Regout & Co. / De Sphinx)
Oprichting	1834
Voorganger(s)	Petrus Regout & Co.
Opheffing	2009
Oorzaak einde	verplaatsing productie naar Zweden
Oprichter(s)	Petrus Laurentius Regout
Eigenaar	Gustavsberg (1994-1999), Sanitec (1999-2015), Geberit (vanaf 2015; alleen merknaam)
Sleutelfiguren	Petrus (I) Regout, Petrus (II) Regout, Louis I Regout, Petrus (III) Regout, Adolphe Regout
Land	Nederland
Hoofdkantoor	Maastricht
Producten	glas- en kristalproducten (tot 1925), aardewerk serviesgoed en andere huishoudelijke artikelen (tot 1969), keramiektegels, sanitairartikelen
Sector	industrieel bedrijf
Industrie	keramische industrie
Website	Officiële website
Portaal    Economie Maastricht

Koninklijke Sphinx werd oorspronkelijk gesticht onder de naam Petrus Regout. Na het overlijden van de oprichter (1878) stond het bedrijf bekend als C.V. Petrus Regout & Co.,^{[noot 1]} en per 1 januari 1898 als N.V. Kristal-, Glas- en Aardewerkfabrieken De Sphinx, v/h Petrus Regout en Co., in de wandeling kortweg "De Sphinx" genoemd. Het was een Nederlandse onderneming die door Petrus Regout in 1834 in Maastricht werd opgericht. Als eerste grootschalig gemechaniseerde fabriek wordt De Sphinx gezien als bakermat van de industriële revolutie in Nederland.^[1][2][3] Bij de dood van Regout in 1878 werkten er ca. 2500 arbeiders. Het bedrijf was aanvankelijk bekend als producent van glaswerk, serviesgoed en ander huishoudelijk aardewerk; later voornamelijk van tegels en sanitair, zoals wastafels en toiletpotten. De fabriek hield op te bestaan in 2009, hoewel de merknaam "Sphinx" nog tot en met 2019 is gevoerd door het Zwitserse Geberit. Ook het in 1997 afgesplitste Sphinx Tegels heeft sinds 2008 geen productiefaciliteiten meer in Maastricht. De Sphinx en de daarmee nauw verbonden familie Regout heeft in Maastricht en omgeving veel sporen achtergelaten.

Citefout: Er bestaat een label <ref> voor de groep "noot", maar er is geen bijbehorend label <references group="noot"/> aangetroffen

1. ↑ Van Royen (2009), p. 336.
2. ↑ 'Maastrichts Aardewerk' op website erfgoed.centreceramique.nl.
3. ↑ Maartje Smeets en Perdiep Ramesar, Sluiting Sphinxfabriek raakt Maastricht recht in het hart. Trouw (16 juli 2009). Geraadpleegd op 12 maart 2021.