Koolstof-14

Koolstof-14
De evolutie van de hoeveelheid 14C-koolstofdioxide in de atmosfeer, gedurende de periode 1954-1993
Algemeen
Element	koolstof (C)
Nuclide	14C
Aantal protonen	6
Aantal neutronen	8
Nuclidische gegevens
Nuclidenmassa	14,003241 u
Spin	0+
Bindingsenergie	7,520319 MeV
Massaoverschot	3,01989305 MeV
Vervalgegevens
Type verval	β−-verval
Halveringstijd	(5730 ± 40) jaar
Vervalenergie	156,476 keV
Vervalproduct	stikstof-14
Isotopen van koolstof
Portaal    Scheikunde Natuurkunde

Koolstof-14 of ¹⁴C (soms aangeduid als C14, hoewel onjuist) is een instabiele radioactieve isotoop van koolstof, een niet-metaal. Koolstof-14 vervalt door bètaverval naar stikstof-14, een stabiele isotoop. De isotoop komt, naast ¹²C en ¹³C, ook in de natuur voor. De abundantie is echter zeer laag: ongeveer 0,000 000 000 1 % (een tienmiljardste procent) van alle koolstofatomen is koolstof-14.

Koolstof-14 werd ontdekt op 27 februari 1940 door Martin Kamen en Sam Ruben in het Radiation Laboratory van de Universiteit van Californië - Berkeley.