Kruisvaart van 1101

De Kruisvaart van 1101 was een kleine kruistocht die ontstond uit drie verschillende bewegingen die werd gehouden in 1100 en 1101, in de nasleep van de Eerste Kruistocht. Vele deelnemers aan de eerste kruistocht sloten zich wederom aan.

Na de succesvolle Eerste Kruistocht was er versterking nodig om het nieuwe koninkrijk Jeruzalem te stabiliseren. Paus Paschalis II riep een nieuwe tocht uit, en riep vooral diegene op die hun pelgrimsbelofte niet hadden waargemaakt of niet hadden afgemaakt, om die alsnog te vervullen. Sommigen van hen hadden thuis een slechte beurt gemaakt door hun kruistocht niet te vervullen, en ervoeren grote druk om alsnog naar het oosten te gaan. Onder hen was Stefanus II van Blois, die tijdens het Beleg van Antiochië in 1098 weer naar huis was gevlucht en wiens vrouw zich zo voor hem schaamde dat ze hem opnieuw van huis stuurde. Deze nieuwe onderneming van zowel rijken als armen wilde hun weg naar het Heilig Land banen om in de naam van Jezus Christus de ongelovigen af te slachten. Sommigen gingen omdat ze thuis niet meer gewenst waren, anderen omdat ze hun armoede trachtten te ontvluchten in de hoop op een beter leven.