Lanfranc van Bec

Lanfranc van Bec (Pavia, omstreeks 1005 - Canterbury, 24 mei 1089) was een cluniacenzer monnik en geleerde van Italiaanse komaf.

Lanfranc had in het Normandische Avranches als hoofd van de kathedraalschool en nadien in de abdij van Bec al naam gemaakt als geleerde Bijbeluitlegger en scherpzinnig denker toen hij in 1070 door Willem de Veroveraar werd benoemd als aartsbisschop van Canterbury als opvolger van de afgezette Stigand. Na zijn dood in 1089 werd hij hier opgevolgd door zijn vroegere leerling Anselmus van Canterbury.