Lodewijk de Vrome

Lodewijk I de Vrome
778-840
Keizer van het Roomse Rijk
Periode	816-840
Voorganger	Karel I de Grote
Opvolger	Lotharius I
Koning van het Frankische Rijk
Periode	814-840
Voorganger	Karel I de Grote
Opvolger	Karel II de Kale
Hertog van Beieren
Periode	814-829
Voorganger	Karel de Grote
Opvolger	Lodewijk II de Duitser
Vader	Karel I de Grote
Moeder	Hildegard

Lodewijk de Vrome (Chasseneuil bij Poitiers, 778 – Ingelheim am Rhein, 20 juni 840), ook wel de Eerlijke en de Joviale, was de koning van Aquitanië vanaf 781. Hij was ook koning der Franken en medekeizer (als Lodewijk I) van het Heilige Roomse Rijk met zijn vader, Karel de Grote, vanaf 813. Als de enige overlevende volwassen zoon van Karel de Grote en Hildegard, werd hij de enige heerser der Franken na het overlijden van zijn vader in 814, een positie die hij bekleedde tot zijn overlijden, met uitzondering van de periode 833-834, waarin hij was afgezet.

Tijdens zijn bewind in Aquitanië werd Lodewijk belast met de verdediging van de zuidwestelijke grens van het rijk. Hij veroverde Barcelona op de Omajjadenprins Abd al-Rahman I in 801 en liet de Frankische autoriteit gelden over Pamplona en de Basken ten zuiden van de Pyreneeën in 812. Als keizer nam hij zijn volwassen zonen - Lotharius I, Karel de Kale en Lodewijk de Duitser - op in de regering en zocht naar een geschikte verdeling van het rijk tussen hen. Het eerste decennium van zijn bewind werd gekenmerkt door tragedies en vernederingen, met name de brutale behandeling van zijn neef Bernhard van Italië. In de jaren 830 werd zijn rijk verscheurd door een burgeroorlog tussen zijn zonen, verergerd door pogingen van Lodewijk om zijn zoon Karel de Kale op te nemen in zijn opvolgingsplannen. Hoewel zijn bewind eindigde op een hoogtepunt, met de orde grotendeels hersteld, werd het gevolgd door drie jaar burgeroorlog. Lodewijk wordt over het algemeen door onderzoekers in vergelijking met zijn vader als de mindere beschouwd, maar hij werd dan ook geconfronteerd met heel andere problemen.