Magnesia aan de Meander

Magnesia aan de Meander
Magnesia aan de Meander
Situering
Coördinaten	37° 51′ NB, 27° 32′ OL
Portaal    Archeologie

Magnesia aan de Meander, Oudgrieks: Μαγνησία ἡ πρὸς Μαιάνδρῳ of Μαγνησία ἡ ἐπὶ Μαιάνδρῳ, Latijn: Magnesia ad Maeandrum, was een Oudgriekse stad in Anatolië, in het huidige Turkse district Germencik. De stad lag bij de rivier de Meander stroomopwaarts van Efeze, op een plaats genaamd Leucophrys, letterlijk witte wenkbrauwen, in de buurt van een Grieks heiligdom gewijd aan de godin Artemis. De stad werd gesticht door kolonisten uit de omgeving Magnesia in het Griekse Thessalië, vandaar de naam. De toevoeging 'aan de Meander' dient ter onderscheiding van de stad Magnesia aan de Sipylos.

Magnesia aan de Meander had een typische plattegrond, een schaakbordpatroon of ook Hippodamische plattegrond, en er stonden verschillende monumenten, die door de architect en stedenbouwkundige Hermogenes waren ontworpen. Er zijn gedurende de 19e eeuw drie archeologische expedities heen gegaan, georganiseerd door musea in Istanbul, Berlijn en het Louvre. De grote betegelde agora van 26 000 m² omsloten door portieken is geïnspireerd door Priëne. Er was een tempel van Artemis, maar hier is tegenwoordig nog maar weinig van over, er zijn op de berg Thoran resten van een theater, uit de Romeinse tijd zijn er de resten van een gymnasion en het stadion en uit de Byzantijnse tijd van een stadsmuur en een kerk.

Magnesia was ook de plaats waar voor het eerst stenen werden ontdekt, die elkaar aantrokken of afstootten, dus waar de eerste magneten zijn gevonden. Die zijn naar de streek genoemd.