Marcus (evangelist)

Marcus de evangelist (Latijn: Marcus, Hebreeuws: מרקוס; Grieks: Μᾶρκος) (? - 63?) is volgens de traditie de auteur van het Evangelie volgens Marcus. Het Marcusevangelie is - zoals veel geschriften uit de joodse en vroegchristelijke literatuur - oorspronkelijk anoniem overgeleverd. Het opschrift "Evangelie volgens Marcus" werd pas later toegevoegd.^[1] Misschien waren de betrokken auteurs meer bezig met doctrine of traditie dan met hun eigen roem als schrijver en bleven ze daarom liever onbekend.^[2] Het is typerend voor oude teksten dat de auteur of auteurs vaak niet meer duidelijk kunnen worden geïdentificeerd.^[3]

Marcus wordt in de Oosters-orthodoxe kerken beschouwd als de stichter van de Kerk van Alexandrië, een van de vier oorspronkelijke zetels in het christendom, die na het Concilie van Chalcedon in 451 opgesplitst werd in het Grieks-orthodox patriarchaat van Alexandrië en de Koptisch-Orthodoxe Kerk.

↑ Hans F .Bayer (2018): Das Evangelium des Markus, in: Historisch-Theologische Auslegung, deel 5, 3e druk, Brockhaus, ISBN = 978-3-417-29725-6, pag. 19
↑ Joachim Gnilka (1994): Das Evangelium nach Markus, deel 1 pag. 32.
↑ Silke Petersen (2008): Brot, Licht und Weinstock: Intertextuelle Analysen johanneischer Ich-bin-Worte, Brill, ISBN 978-90-04-16599-1, pag. 70

[1] Hans F .Bayer (2018): Das Evangelium des Markus, in: Historisch-Theologische Auslegung, deel 5, 3e druk, Brockhaus, ISBN = 978-3-417-29725-6, pag. 19

[2] Joachim Gnilka (1994): Das Evangelium nach Markus, deel 1 pag. 32.

[3] Silke Petersen (2008): Brot, Licht und Weinstock: Intertextuelle Analysen johanneischer Ich-bin-Worte, Brill, ISBN 978-90-04-16599-1, pag. 70

[1]

[2]

[3]