Mesoderm

Kiembladen bij zoogdieren. Het mesoderm groeit snel rond de wand van de blastocyst (A) totdat het het uiteindelijk omringt en de twee vleugels ventraal samensmelten (B).
Mesoderm differentiatie boven de sikkel van Koller.[1]
Dwarsdoorsnede van een kippenembryo met een incubatietijd van vijfenveertig uur.
 Axiaal mesoderm: ter hoogte van chorda dorsalis.
 Paraxiaal mesoderm: bij somiet.
 Tussenliggend mesoderm: nabij ductus Wolff.
 Mesoderma laminae lateralis: onderverdeeld in pariëtaal mesoderm (somatic mesoderm) en visceraal mesoderm (splachnic mesoderm).
De embryonale oorsprong van de kaak is bij alle amnioten sterk geconserveerd, ondanks soortspecifieke verschillen in vorm en functie
Mesoderm overgang bij verschillende organismen

Mesoderm[2] (van Oudgrieks μέσος [mésos] “midden” en δέρμα [derma] “huid”) is het middelste kiemblad van een embryo. Bij mensen ontstaan de mesodermcellen in de derde week (vanaf de bevruchting) van de embryonale ontwikkeling door immigratie tussen de epiblast en de hypoblast (enterocoelia).

Het mesoderm differentieert in vier gebieden:

  • een axiaal gebied, het axiaal mesoderm genoemd,
  • een dorsaal gebied, het paraxiaal mesoderm of epimeer genoemd, dat aan elke kant van de neurale buis ligt;
  • een middengebied, het tussenliggend mesoderm, mesomeer of nefrotoom genoemd, gelegen lateraal en ventraal van het paraxiaal mesoderm; een groot ventraal gebied aan elke kant van het archenteron,
  • het mesoderma laminae lateralis of hypomeer genoemd.

Het mesoderm onderscheidt zich van de rest van het embryo door intercellulaire signalering, waarna het mesoderm gepolariseerd wordt door een organiserend centrum.[3] De positie van het organiserende centrum wordt op zijn beurt bepaald door de regio's waarin bèta-catenine wordt beschermd tegen afbraak door GSK-3. Bèta-catenine fungeert als een cofactor die de activiteit van de transcriptiefactor tcf-3 verandert van onderdrukken naar activeren, wat de synthese initieert van genproducten die cruciaal zijn voor mesodermdifferentiatie en gastrulatie. Bovendien heeft mesoderm het vermogen om de groei van andere structuren te induceren, zoals de neurale plaat, de voorloper van het zenuwstelsel.

Het mesoderm groeit uit tot:

  1. Vasiev, Bakhtier, Balter, Ariel, Chaplain, Mark, Glazier, James A., Weijer, Cornelis J. (2010). Modeling Gastrulation in the Chick Embryo: Formation of the Primitive Streak. PLOS ONE 5 (5): e10571. PMID 20485500. PMC 2868022. DOI: 10.1371/journal.pone.0010571.
  2. Everdingen, J.J.E. van, Eerenbeemt, A.M.M. van den (2012). Pinkhof Geneeskundig woordenboek (12de druk). Houten: Bohn Stafleu Van Loghum.
  3. Gastrulation: from cells to embryo. CSHL Press (2004), "Vertebrate Mesoderm Induction: From Frogs to Mice", p. 363. ISBN 978-0-87969-707-5.

© MMXXIII Rich X Search. We shall prevail. All rights reserved. Rich X Search