Methode-Imperiali

Imperiali is een methode om het aantal beschikbare zetels te verdelen in functie van de voor de deelnemende partijen uitgebrachte stemmen. Het werkt met de delerreeksen 2, 3, 4, … of 1, 1 ½, 2, 2 ½, … Een soortgelijk systeem is D'Hondt. Het systeem Imperiali geeft ten opzichte van dat systeem een zodanig groot voordeel aan de grotere partijen dat het niet langer een evenredige vertegenwoordiging oplevert.

Het Imperiali-systeem is genoemd naar de katholieke Belgische senator Pierre Guillaume Imperiali des Princes de Francavilla die het systeem in 1921 voorstelde om de vele kleine politieke lijsten (een gevolg van de verruiming van het kiesrecht en daarmee het kiezerskorps), ten opzichte van de lijsten met een beduidend stemmenaantal te benadelen.

Deze methode in België wordt gebruikt voor de gemeenteraadsverkiezingen. In het Lokaal en Provinciaal Kiesdecreet beschrijft de wetgever het systeem met de delerreeks 1, 1 ½, 2, 2 ½, … ^[1] In de praktijk gebruikt men eerder de makkelijker delerreeks 2, 3, 4, … Dat levert dezelfde zetelverdeling op, het verschil is alleen dat bij gebruik van de delerreeks 1, 1 ½, 2, 2 ½, … alle quotiënten (van alle partijen) dubbel zo groot zijn als met de delerreeks 2, 3, 4, …

1. ↑ Lokaal en Provinciaal Kiesdecreet van 8 juli 2011 zie art 166