Metromaterieel M1/M2/M3

Metromaterieel M1/M2/M3
Treinstel 34 te Amsterdam Centraal.
Type	Vast gekoppeld 8-assig tweerichting-metrovoertuig met hoge vloer
Aantal	33 (M2) + 11 (M3)
Aanschafkosten	ƒ 68 miljoen (serie 5-37)[1]
Serie	5 t/m 37 (M2), 1 t/m 4 (M1 in 1980 herbouwd als M3) + 38 t/m 44 (M3)
Fabrikant	Linke-Hofmann-Busch, Holec, Siemens (ontwerpers: Wim Rietveld en Wim Groeneboom)
Vervoerder	GVB
Bouwjaar	1973: 1 t/m 4 1976-1977: 5 t/m 37 1980: 38 t/m 44 1 t/m 4 (herbouw)
Indienststelling	1977
Uit dienst	2015
Samenstelling	2-delig
Assen	8
Spoorwijdte	1.435 mm
Massa	57 ton
Lengte over buffers	37,34 m
Breedte	3,005 m
Dienstsnelheid	70 km/h
Vloerhoogte	1.100 mm
Deuren	6 deuren per zijde
Aantal zitplaatsen	94
Aantal staanplaatsen	202
Techniek
Stroomsysteem	3e rail
Voeding	750 V DC
Vermogen	4 x 195 kW
Portaal    Openbaar vervoer Verkeer & Vervoer

De series M1, M2 en M3 van de Amsterdamse metro met de wagennummers 1-44 zijn gebouwd door de Duitse fabrikant Linke-Hofmann-Busch (LHB) in Salzgitter. Serie M1 is in 1980, met behoud van de nummers, herbouwd tot M3 -waarmee de serie M1 niet meer bestond.

Aanvankelijk dacht men aan een volledig automatisch metrobedrijf, dus zonder bestuurder. Wel zou er op elke trein een wagenbegeleider aanwezig moeten zijn, onder meer voor het openen en sluiten van de deuren en voor toezicht. Later zag men toch van dit plan af en kwamen er wel gewoon bestuurders.^[2]

In 1972 dacht men nog aan de aanschaf van 85 treinstellen: 4 voor het proefbedrijf, 46 voor het baangedeelte Weesperplein – Bijlmermeer en 35 voor de verlenging naar het Centraal Station. Indien de voorlopige aansluiting van de Amstelveenlijn via de Oostlijn tot stand zou komen, zouden er nog eens 40 volgen, waarmee het totale aantal dan op 125 treinstellen zou uitkomen.^[3] Uiteindelijk werd - door het niet doorgaan van de aansluiting op de Amstelveenlijn en het schrappen van de geplande 6-minutenfrequentie per tak - de bestelling teruggebracht tot 37 stuks, in 1980 gevolgd door nog eens 7.

De drie deelseries (1-4; 5-37 en 38-44) zijn een variant op het materieel dat door LHB eerder voor Hamburg en München gebouwd werd. De stellen 1-4 werden geleverd in 1973 als proefstellen (serie M1) voor een testbedrijf. De stellen 5-37 (serie M2) werden geleverd in 1976 en 1977 en de 38-44 en de (tweede) 1-4 (serie M3) in 1980.

1. ↑ NVBS: Op de Rails. Van der Gragt, Frits: Het Amsterdamse metromaterieel. 10-1977.
2. ↑ Maandblad Het openbaar vervoer mei 1970
3. ↑ https://web.archive.org/web/20171201041550/https://www.nvbs.com/greenstone//collect/bhovrail/index/assoc/HASH016a.dir/doc.pdf (Maandblad het openbaar vervoer november 1972)