Middelfrans

Middelfrans Moyen français
Uitgestorven in	Aan het begin van de 17e eeuw veranderd in het moderne Frans
Taalfamilie	Indo-Europese talen, Italo-Westelijke talen, Gallo-Iberisch, Gallo-Romaans, Langue d'oïl
Alfabet	Latijns alfabet
Officiële status
Officieel in	Frankrijk
Taalcodes
ISO 639-2	frm
ISO 639-3	frm
Portaal    Taal

Het Middelfrans was de rechtstreekse voorloper van het moderne Frans. Deze taal werd van ongeveer 1340 tot 1611 gesproken in een groot deel van Frankrijk. Het Middelfrans onderscheidde zich nog meer dan het Oudfrans van de andere Langues d'oïl en het Occitaans, en werd tevens de officiële taal van Frankrijk. In 1539 besliste Frans I door middel van het Edict van Villers-Cotterêts dat het Frans in Frankrijk de enige bestuurstaal moest zijn. Hiermee kreeg het uit het Francien ontstane dialect dus de status van standaardtaal en werden zaken als bestuur en rechtspraak, die voorheen altijd in het Latijn gebeurden, nu in die taal gedaan. Overigens ging dit geenszins ten koste van het gebruik van andere in Frankrijk gesproken Romaanse talen zoals het Arpitaans en Occitaans, en de standaardisering van het Middelfrans wordt door de meeste taalkundigen dan ook niet als een "triomf" van deze taal ten opzichte van andere gezien.

De spelling van het Middelfrans werd erg chaotisch van aard. In 1550 stelde Jacques Peletier du Mans een geheel nieuw fonetisch schrift voor het Frans met nieuwe typografische tekens voor, maar deze poging tot spellingshervorming vond geen ingang.

De in het Middelfrans geschreven literatuur gebruikte woorden en grammatica waren aan het begin van de 17e eeuw volledig gestandaardiseerd en vormden zo de basis voor de eerste fase van het moderne Frans. Dit zogeheten klassieke Frans werd in de 17e en 18e eeuw gesproken.