Molnupiravir | ||||
---|---|---|---|---|
Chemische structuur | ||||
Databanken | ||||
CAS-nummer | 2349386-89-4 | |||
PubChem | 145996610 | |||
Chemische gegevens | ||||
Molecuulformule | ||||
IUPAC-naam | ((2R,3S,4R,5R)-3,4-dihydroxy-5-(4-(hydroxyimino)-2-oxo-3,4-dihydropyrimidin-1(2H)-yl)tetrahydrofuran-2-yl)methyl isobutyrate | |||
Molmassa | 329,31 g/mol | |||
SMILES | CC(C)C(=O)OC[C@@H]1[C@H]([C@H]([C@@H](O1)N2C=CC(=NC2=O)NO)O)O | |||
|
Molnupiravir is een experimenteel antiviraal geneesmiddel dat oraal ingenomen kan worden en werd ontwikkeld voor de behandeling van griep. Het is een prodrug van het synthetische nucleosidederivaat N4-hydroxycytidine en oefent zijn antivirale werking uit door de introductie van kopieerfouten tijdens virale RNA-replicatie.[1][2]
Het middel is ontwikkeld aan de Emory-universiteit door het innovatiebedrijf van de universiteit, Drug Innovation Ventures at Emory (DRIVE). Het werd vervolgens overgenomen door Ridgeback Biotherapeutics, dat later begon samen te werken met Merck & Co. (MSD) om het medicijn verder te ontwikkelen als virusremmer tegen COVID-19.[3]
De merknaam van hun medicijn is Lagevrio®.[4]
© MMXXIII Rich X Search. We shall prevail. All rights reserved. Rich X Search