Nederlands-Mauritius

Mauritius
Kolonie van de VOC
1638 – 1710  →
(Details) (Details)
Kaart
Algemene gegevens
Hoofdstad	Warwijcks Haven
Talen	Nederlands
Munteenheid	Nederlandse gulden

Het vulkanische eiland Mauritius in de Indische Oceaan, deel uitmakend van de Mascarenen, had van 1638 tot 1658 en van 1664 tot 1710 een kleine Nederlandse bezetting. Het eiland werd aangedaan door de koopvaardijschepen op weg naar de Oost of op de terugreis. Op het tot dan toe vrijwel onbewoonde eiland en dat aan niemand toebehoorde, kwamen geen zoogdieren voor, behalve vleermuizen. Een aantal vogels waren geëvolueerd tot niet-vliegende soorten. Na het uitzetten van kippen, varkens en geiten, en de aanplant van fruitbomen werd Mauritius een niet-onbelangrijke pleisterplaats voor de VOC-schepen.

Tamelijk bekend is de geschiedenis van de dodo, de waggelgans, loop- of walgvogel, die gemakkelijk te vangen was, maar niet lekker van smaak was. Van de dodo en de reuzenschildpad wordt verondersteld dat die tussen 1677 en 1692 door de jacht zijn uitgestorven. Volkert Evertsz. was de laatste die een dodo heeft waargenomen.^[1] Op het eiland worden soms grote klompen amber gevonden, afkomstig uit de ingewanden van potvissen.

1. ↑ Dodo and solitaires, myths and reality